సదా స్మరణీయులు | సద్గురువులు (తృతీయభాగం)

 

శ్రీ వేంకటేశ్వరుని వరప్రసాది, సంస్కృత, వైదిక శాస్త్రాల్లో నిష్ణాతుడు, పరిమళాచార్య, మహా భాష్యాచార్య, భట్టాచార్య బిరుదములను పొందిన విజ్ఞానఖని, చక్కటి వ్యాఖ్యానల గ్రంధకర్త అయిన శ్రీ వేంకటనాధుడు... "శ్రీ రాఘవేంద్ర తీర్ధులు"గా, శ్రీ మహా మధ్వ పీఠాధిపతులు అయిరి.

వీరి పూర్వాశ్రమ ధర్మచారిణి సరస్వతి, జరిగిన పరిణామాలని పూర్తిగా ఆమోదించలేక, అవగాహనాలేమితో దుఃఖావేశానికి లోనై, ఒకనాటి రాత్రి తమ ఇంటి పెరటిలోని బావిలోనికి దూకి ఆత్మపరిత్యాగం చేసింది. వివేక విజ్ఞానముల నిధిగా భాసిల్లవలసిన ఆతల్లి, తాత్కాలిక బాధలో చేసిన ఈ పనికి ప్రేతరూపం దాల్చి, ఆశ్రమచెంతకువచ్చి, బోరున రోధిస్తుంటే...ఆ తరుణంలో తమ ఆరాధ్యదైవమైన శ్రీమూలరాముని పూజలో ఉన్న రాఘవేంద్ర తీర్ధులవారు ఉలిక్కిపడి, పూర్వాశ్రమ సహ ధర్మచారిణి తొందరపాటు చర్య ఆమెకు ఏ స్థితిని కల్గించిందో చూసి, "తండ్రీ! ఈ అసహయురాలైన అమాయక జీవికి, ప్రేత రూపం తొలగించి ఉత్తమగతులను ప్రసాదించు" అని మూలరామున్ని ప్రార్ధించి, తమ పవిత్ర కమండల జలాన్ని ఆమెపై ప్రోక్షించి, ఉత్తమ ఊర్ధ్వలోకాలను ప్రసాదించెను.

1623 రుధిరోద్గారి నామ సంవత్సర ఫాల్గుణ బహుళ విధియనాడు సుధీంద్ర గురుతీర్ధులవారు, నారాయణ ధ్యానపరులై దేహ విసర్జనం గావించగా, వారికి హంపీలోనే బృందావనాన్ని ఏర్పాటు చేసి, మహా సంతర్పణాదులను మొనరించి, కుంభకోణ శ్రీ మహాపీఠానికి తిరిగొచ్చారు శ్రీ రాఘవేంద్ర గురుసార్వభౌములు. 

శ్రీ రాఘవేంద్ర తీర్ధుల పీఠాధిపత్యం, శ్రీ సుధీంద్ర గురుతీర్ధులవారు మహాభి నిష్క్రమణం వార్తలను, తమ క్షేత్ర సంచారములో తెలుసుకున్న శ్రీ యాదవేంద్ర తీర్ధులు తిరిగి మఠానికి విచ్చేయగా...ఆశ్రమ జ్యేష్ఠులుగా యాదవేంద్ర తీర్ధులువారిని పీఠాధిపత్యం స్వీకరించమని శ్రీ రాఘవేంద్ర తీర్ధులవారు కోరగా -

శ్రీ రాఘవేంద్రుల నియమ నిష్ఠలకు, పరమ భక్తితత్వానికి, పరమోత్కృష్ట ధర్మనిరతికి ఎంతో ఆనందించి, "మన గురువర్యుల ఆలోచన ఎంతో మహత్తరమైనది. గురువర్యుల ఆంతర్యం, శ్రీ మూలరాముని ఆదేశం ప్రకారం జరిగిన మీ నియమాకం మాకు అత్యంత  ఆనందదాయకం. ఈ మహా సంస్థానము, ఈ మహా మధ్వపీఠము మీ దక్షతతోనే యశశ్చంద్రికల నొందగలదు. మాకీ ఆశ్రమ నిర్వహణ, ఆచార వ్యవహారాలు వలదు. తమరు ఈ మహాపీఠాన్ని సర్వజ్ఞ పీఠంగా భాసిల్లజేసి, ఈ దివ్యపీఠాన్ని సర్వజన, భక్తజన మనోరంజకంగా నడపగలరన్నదే మా విశ్వాసమ'ని ప్రశంసాపూర్వక మనఃపూర్వక ఆశీస్సులు నొసగి, కొద్దిరోజులు ఉండి, తిరిగి తీర్ధాటనమునకు బయలుదేరారు. 

శ్రీ రాఘవేంద్రుల హయంలో మరింతగా మధ్వ పీఠ ప్రాశస్త్యం పెరిగింది. ఆనాటి పాలకులు విద్యాభిమానులు ద్వైత మతాభిమానులై, దానినాదరించారు. వేదాంత బోధలనే కాదు సాహిత్యసేవలో కూడా అద్వితీయమనిపించుకున్నారు. వీరి రచనలు సాహితీ వాగ్దేవి మెడలో నవరత్న  మణిమయ హారాలయినవి. 

ఆశ్రమ సాంప్రదాయానుసారం నిత్య నైమిత్తిక కార్యక్రమములు ధర్మబద్ధంగా నడిపిస్తున్న శ్రీ రాఘవేంద్ర గురుసార్వభౌములు, మధ్వ పీఠ ఆచారాన్ననుసరించి శ్రీ పీఠ చిహ్నముతో తమ సంస్థానముతో సంచారానికి బయలుదేరారు. ధర్మసంరక్షణం, పండిత పరిషత్తులను నడపటం, భక్తశిష్యానుగ్రహణం, జగత్కళ్యాణ కాంక్షతో సర్వులను సమాదరించడం, మతాతీతులై సర్వమానవ సౌభ్రాతృత్వాన్ని సాధించడం... శ్రీ గురుతీర్ధుల వారి సంచారంలో ముఖ్యాంశాలు. వేదశాస్త్ర మత గ్రంధాల ధర్మ పరిరక్షణం, పండితులను సన్మానించడం, అవసరాన్ని బట్టి వాద ప్రతివాదనములు ధర్మ సమ్మతంగా భక్తజన మనోహరంగా జరిపించడం... ఈ దిగ్విజయ యాత్రలోని మరో ముఖ్యోద్దేశం.

పరమత సహనంతో తోటి మానవులను సాటివారిగా గుర్తించి గౌరవించి ఆదరించటం, సమతా మానవతలు కలిసిన మమతను పదిమందికి పంచిపెట్టడం శ్రీ రాఘవేంద్ర గురుతీర్ధుల పరమాశయం. ఈ ఆశయ సిద్ధిలో సఫలీకృతులై భక్త జనుల, శిష్యవర్గాల, ఆర్తుల సర్వ కామ్యములను తీరుస్తూ, సద్గురు పధగాముల్ని చేస్తూ, దిగ్విజయంగా ముందుకు సాగేవారనటానికి ఎన్నెన్నో ఉదాహరణలు...

                                     

తన సంచారంలో... చిత్రదుర్గం చేరుకున్న శ్రీ రాఘవేంద్రుల వారు, తనకు అనుంగు భక్తుడైన వెంకన్న మోక్షమిప్పించమని చాలకాలం నుండి ప్రార్ధించే ప్రార్ధనను చేకొని, అతనికి తగు సమయం వచ్చిందని గుర్తించినవారై, మంత్రపూరితమైన అగ్గిని ప్రేల్చి, అందు ప్రవేశించమని వెంకన్నకు ఆనతివ్వగా, శుచిర్భూతుడై గురువర్యుల చరణారవిందములకు నమస్కరించి, అగ్ని గుండమున దూకగా, ఈ దృశ్యమును గాంచిన కొందరు అమాయక వెంకన్నను మూర్ఖంగా అగ్నికి ఆహుతి చేసారే... అని దూషిస్తుండగా, అదే సమయంలో దివ్యదేహంతో ఊర్ధ్వలోకాలకు వెడలే వెంకన్నను గాంచి, ఆశ్చర్యపోతూ తమ తొందరపాటు నిందారోపణకు నొచ్చుకుంటూ, గురువర్యుల పాదాలపై పడి క్షమించమని వేడుకుంటూ శరణాగతులైరి.

                                       

శ్రీ రాఘవేంద్రుల వారు ఉడిపి మఠంలో బస చేసినప్పుడు శ్రీకృష్ణ దర్శనం గావించి, అర్చించి ఆనందపరవశలైవారు. ఎంతైన వారు కారణజన్ములు. శ్రీ విష్ణు స్వరూప ఆరాధికులు. ఓరోజు బాలకృష్ణునిని గాంచి పరవశులైనారు. 

                                       

కృష్ణుని బంగారు ప్రతిమను ఇక్కడ మఠంలో ప్రతిష్ట చేసారు. ఇక్కడ ఉన్నప్పుడే చంద్రిక గ్రంధమునకు ప్రకాశమను పేరిట ఉత్కృష్ట వ్యాఖ్యానం గావించారు. తంత్ర దీపిక, న్యాయ ముక్తావళి లను రచించిరి.

                                    

బీజాపూర్, చిక్కోడ త్రోవలోని అడవి మధ్యమున ఎండకు సొమ్మసిల్లి వడదెబ్బ కొట్టి మంచినీళ్ళకై చూసే ఓ వ్యక్తిని గాంచి తక్షణమే అక్కడ ఒక జలధారను సృష్టించి ఆ వ్యక్తిని ప్రాణాపాయం నుండి కాపాడారు శ్రీ రాఘవేంద్ర స్వామివారు.

                                         

మండుటెండలు.....ఎడారివలె నున్న ప్రాంతంలో ప్రయాణిస్తున్న తరుణంలో, త్రాగునీటికి సైతం కటకటలాడుతూ మిడతలవలె మలమల అందరూ మాడిపోతున్న దృశ్యాన్ని గాంచిన గురువర్యులు కలతపడుతున్న సమయంలో - తన ముఖ్య సేవకుని భార్య ప్రసవవేదన పడుతుంటే చుట్టూ మండుటెండ తప్ప గుక్కెడు నీళ్ళు గానీ, విశ్రమించ జానెడు చోటు గానీ లేక, ఎటు చూసినా... ఏ ఆశ్రయం, అచ్ఛాదన కానరాక, గురువర్యులను చేరి, ఈ విషయం చెప్పగా, కరుణాంతరంగలై తన శాటిని గగనతలంలోనికి విసరగా, ఆ శాటి సేవకుని భార్యకు అచ్ఛాదన ఆశ్రయమును ప్రసాదించింది. మరుక్షణం తమ కమండల పవిత్రోదకంతో సర్వుల ప్రాణరక్షణకు కావలసిన పవిత్ర గంగామతల్లిని రావించి, అందర్నీ రక్షించిన కరుణామూర్తి శ్రీ రాఘవేంద్ర గురుతీర్ధుల వారు. 

మరికొన్ని లీలావిభూతులు తదుపరి టపాలో -