డిసెంబర్ ఇరవై ఒకటిన ఓ సత్సంగ మిత్రురాలు నుండి మెసేజ్...
క్షేమమేనా మీరు? కుటుంబ వ్యవహారాల్లో బిజీనా...ఈ మధ్య వాట్సప్ సత్సంగ గ్రూప్ లో గానీ, బ్లాగ్లో గానీ అస్సలు కనిపించడం లేదెందుకని...
నిజమే...కొన్ని నెలలుగా బాధ్యతల నిర్వహణల వలన కొంత ఒత్తిడి, చిన్న చిన్న ఆరోగ్య సమస్యలతో ఒకింత నిస్సత్తువ....వెరసి గ్రూప్ లకు, బ్లాగ్ కు కాస్త దూరం.
పై మిత్రురాలు మెసేజ్ తో బ్లాగ్ చూడాలనిపించి, నా బ్లాగ్ ఓపెన్ చేసి, కొన్ని టపాలు చదివాను. అలా చదువుతుంటే కొన్ని కొన్ని క్రొత్తగా, అప్పుడే తెలుసుకుంటున్నట్లు... ఈ టపాలు పెట్టింది నేనేనా అన్న సందేహం కలిగింది...నాకు వచ్చిన మరుపు వలన!
కరోనా తగ్గిన తర్వాత సైడ్ ఎఫెక్ట్స్ లో భాగంగానో, వయస్సు (56) రీత్యనో చెప్పలేను గానీ, నిస్సత్తువ తదితరాలతో పాటుగా చిరు మరపు కూడా జతైంది. అప్పుడప్పుడు నా కుటుంబ సభ్యులు మర్చిపోతున్నావని, కొన్ని కొన్ని సందర్భాలలో అంటున్నా, పట్టించుకోలేదు కానీ, ఆధ్యాత్మిక విషయాలను, విశ్లేషణలను మర్చిపోతుండడం చాలా బాధని కల్గించింది.
అలాగే మరో సత్సంగ మిత్రురాలు అనవసరంగా భయపడకండి. ఒకోసారి మరుపు సహజం. నామాన్ని మర్చిపోలేదు కదా. రామ నామం చేస్తున్నారంటే అది రామానుగ్రహం. అది ఎన్నటికీ మర్చిపోలేరు...అని ఎన్నో రీతుల్లో ధైర్యం చెప్తూ, తనూ ఓ చక్కటి కథను చెప్పింది.
కొన్ని శతాబ్దాల క్రితం, శ్రీరంగం శ్రీ రంగనాథ స్వామి దేవాలయంలో ప్రసాదం కొరకు భక్తులు బారులు తీరి వేచి చూసేవారు. ఒక పేద వైష్ణవుడు రోజూ వరుసలో అందరికంటే ముందు నిలబడే వాడు. అయన తన కోసమే కాక, తన ఆరుగురు కొడుకుల కొరకు కూడా ప్రసాదం ఇవ్వమని పట్టు పట్టేవాడు. ఇలా రోజూ ఆలయ అధికారులకి అతనికి క్రొంత వాదులాట జరిగేది.
ప్రసాదం అంతా నీకే ఇచ్చేస్తే, ఇతరులకు కొంచెమే ప్రసాదం లభిస్తుందని ఆలయ అధికారులు మందలించేవారు. నా ఆరుగురు కొడుకులు బ్రక్క చిక్కి పోయారు, కనుక ఆలయ ప్రసాదం ఇవ్వకపోతే వారు నాకు దక్కరు అని ఆయన వాదించేవాడు.
ఒకరోజు రామానుజుల వారు అక్కడ గలాటా చూసి, ఏమి జరిగిందని వాకబు చేస్తారు. ఆలయ అధికారులు ఆ పేద వైష్ణవుణ్ణి చూపి, రోజూ అధిక ప్రసాదం కొరకు ఆయన గలాటా చేస్తున్నాడని తెలియచేస్తారు. రామానుజులు ఆ వైష్ణవుణ్ణి చూసి, నాయనా! నీవు ఆలయములో కొన్ని కైంకర్యములు చేసి ఎక్కువ ప్రసాదాన్ని పొందవచ్చు కదా అని ప్రశ్నిస్తారు.
స్వామి, నా బక్క చిక్కిన కొడుకులని మీరే చూడండి, రోజంతా వారికీ సేవలు చేయడంతోనే నా సమయం సరిపోతుంది, వారిని వదిలేసి, నేను ఆలయంలో ఏ కైంకర్యం చేయలేను. పైగా, నేను వేదాలను గాని, దివ్య ప్రబంధములను గాని నేర్చుకోలేదు, అందువల్ల నేను ఆలయంలో ఏ కైంకర్యం చేయలేను, నాకు కొన్ని విష్ణు సహస్రనామంలోని శ్లోకాలు తప్ప ఏమి రావు, నేనేమి చేయగలను? మీరే దయతల్చండి అని బదులిచ్చాడు ఆ పేద వైష్ణవుడు.
సరే, నీకు తెలిసిన విష్ణు సహస్రనామ శ్లోకాలని చెప్పమని రామానుజుల వారు అడుగగా, ఎంతో ఇబ్బందిగా "విశ్వం విషు వషట్కారో భూత భవ్య భవత్ ప్రభు:, భూత కృత్ భూత భృత్..
నాకంత వరకే వచ్చు అని చెప్పాడా వైష్ణవుడు. సరే నీకు భూత భృత్ అనే భగవన్నామము తెలుసు కదా, ఆ నామాన్నే జపించు, ఇక నీకు ఇక్కడికి ఆహారార్థి యై రావలసిన అవసరం ఉండదు అని సెలవిచ్చారు రామానుజులు.
ఆ నాటి నుండి ఆ వైష్ణవుడు మరల కోవెల ప్రసాద వితరణ ప్రాంతంలో కనిపించలేదు. ప్రసాదపు వరుసలలో గొడవలు ఆగిపోయాయి. అయితే ఇంకో విచిత్రమైన సమస్య మొదలయింది. రోజూ రంగనాథులకు సమర్పిస్తున్న ప్రసాదంలో చాల భాగం మాయమైపోతుంది. ప్రసాదం దొంగల బారి పడుతుందేమో అని భద్రత పెంచారు కూడా. అయినా సమర్పించిన దానిలో చాలా ప్రసాదం మాయమైపోతుంది. ఆ పేద బ్రాహ్మణుడే దొంగిలిస్తున్నాడేమో అని అనుమానం అందరిదీ. చివరకి రామానుజులకి తెలియ చేసారు ఈ సమస్యని. ఆ పేద బ్రాహ్మణుణ్ణి పిలుచుకు రమ్మని రామానుజుల వారు మనుషులని పంపగా, ఆయన తన పాత నివాసంలో ఉండటం లేదని తెలిసింది. ఆ వైష్ణవుడు ఎక్కడ ఉంటున్నాడో ఎవరికీ తెలియలేదు.
కొంత కాలం తర్వాత, రామానుజులు ఏదో కార్యక్రమానికై కొల్లిడం నది (శ్రీరంగం దగ్గర కావేరి పాయ) దాటుతుండగా, ఈ వైష్ణవుడు స్వామీ, స్వామి అని రామానుజులని బిగ్గరగా పిలుస్తూ వారిని సమీపించారు. రామానుజుల పాదాలకు సాష్టాంగ నమస్కారం చేసి, ఆయన కనుల నుండి ధారగా కన్నీరు కారుస్తూ, మీ కటాక్షం వలన ఆ పిల్లవాడు రోజూ నాకు ప్రసాదం అందచేస్తున్నాడు అని చెప్పాడు. అందువల్ల నా పిల్లలు ఆ పౌష్టికాహారం తీసుకుని ఆరోగ్యవంతులయ్యారు. ఇక ఆలయ అధికారులతో గొడవలు ఎందుకని కోవెల దగ్గర గృహం నుండి నేను ఇక్కడికి వచ్చేసాను. నేను మీకు సదా కృతజ్ఞుడను. మీరు చెప్పిన విధంగా రోజూ నేను "భూతభృతే నమ:" జపాన్ని చేస్తున్నాను...అని చెప్పాడు
ఈ మాటలు విన్న రామానుజులు ఆశ్చర్య చకితులయ్యారు. ఎవరా పిల్లవాడు? వాని పేరేమి అని అడుగగా, ఆ పిల్లవాడు తాను రామానుజా దాసుడనని చెప్పాడని చెప్పాడు వైష్ణవుడు.
ఆ బాలుడు ఇంకెవ్వరు సాక్షాత్ శ్రీరంగనాదుడే...అని గ్రహించి, ఉప్పొంగి పోయారంతా. భూత భృత్ నామానికి అర్థం సమస్త జీవులని పోషించువాడు అని అర్ధం.
ఇలా ఇంకా చాలామంది సహృదయంతో చక్కని మాటలతో, సలహాలతో ఎంతో ఊరటని ఇచ్చారు.
ఇక, పై స్ఫూర్తిదాయక కథా రచయితలు ఎవరో గానీ... వారికి, అనునిత్యం రాములోరికి వారి కీర్తనల ద్వారా అక్షరార్చన చేస్తున్న శ్యామలీయం గారికి నా హృదయపూర్వక ప్రణామాలు.
అందరి సలహాలను వందశాతం అమలు చేశాను. రామానుగ్రహంతో ఇప్పుడు నా పరిస్థితి మెరుగ్గా ఉంది. కొద్దిరోజులు క్రితం మా అక్కగారమ్మాయి విద్య సాయి, 'భారతాంటీ! ఈ మధ్య ఏమీ వ్రాయడం లేదు, వ్రాయండి' అనడం...ఇదే మాటను మరి కొొందరు అడగడంతో... గత కొంత కాలముగా, నాలో జరిగిన సంఘర్షణలో కొంత ఈ టపా ద్వారా తెలుపుతున్నాను. అలాగే ఝాన్సి అనే మిత్రురాలు ఓ చమత్కారపు సలహా ఇచ్చారు. దాని గురించి మరో టపాలో ...
చాలా కాలానికి పోస్ట్ పెట్టారు. మీ ఆరోగ్య సమస్యలు... బాధగా ఉంది.
రిప్లయితొలగించండిరూపం - నిత్యం, నామం - నిత్యం, నామ స్మరణ - సున్నిత సురక్షిత సుశిక్షిత మార్గం.
రాముణ్ణి నమ్ముకున్నారు - అవలీలగా మీ సమస్యను అధిగమిస్తారు భారతీ గారు.
రూపం - అనిత్యం, నామం - నిత్యం, నామస్మరణ - సున్నిత సురక్షిత సుశిక్షిత మార్గం.
తొలగించండిటైపింగ్ లో తప్పు దొర్లిందండి.
మీ వ్యాఖ్యకు ధన్యవాదాలు పద్మ గారు.
తొలగించండిమంచి కధలతో మీ బాధని కూడా ఆధ్యాత్మిక కోణంలో స్పూర్తివంతంగా విశీదకరించారు. చక్కటి స్నేహ సాంగత్యం. మీరు త్వరగా కోలుకొని మరిన్ని మంచి మంచి విషయాలను తెలపాలని,భగవంతున్ని కోరుకుంటున్నాను.
రిప్లయితొలగించండిధన్యవాదాలండీ వసుంధర గారు
తొలగించండిరాముడిని ఎక్కడ మర్చిపోతానో నన్న మీ బాధలో మీ ఆర్తిని, భగవత్ప్రేమను చూసానమ్మా. ఇక మర్చిపోతానేమో అన్న భావన వద్దమ్మా... ఆ రాముడు మీలోనే ఉంటాడు జీవితాంతం.
రిప్లయితొలగించండిఆ చమత్కారపు సలహా కూడా తెలుసుకోవాలని ఉందమ్మా.
జోగరావు గారు,
తొలగించండిధన్యవాదాలండీ ...
ఆ చమత్కారపు సలహాను తదుపరి టపా లో చెప్తానండి.
మీ తపనే మీ తోడు
రిప్లయితొలగించండిధన్యవాదాలు...
తొలగించండితల్లి భారతికి
రిప్లయితొలగించండివందనం
మీకు చెప్పేటంత వాడిని కాదేమో! ఐనా చిన్నమాట
స్తబ్దుగా ఉండిపోవడం అందరికి ఉండేదే అనుకుంటా! ఐతే అలాగే స్తబ్దుగా ఉండిపోకూడదు, కాలంలో దానినుంచి బయట పడాలి. ఎలా? అది మీ మిత్రులు చేసి చూపించారు,చెప్పి చూపించారు, చిన్న కథలద్వారా! అంతేకాదు సత్సంగత్వం ఏంటో కూడా నిరుపించారు.
సత్సంగత్వే నిస్సంగత్వం
నిస్సంగత్వే నిర్మోహత్వం
నిర్మోహత్వే నిశ్చలతత్త్వం
నిశ్చలతత్త్వే జీవన్ముక్తి
భజగోవిందం భజగోవిందం
గోవిందంభజ మూఢమతే
ఇలా మెట్టుపై మెట్టు ఎక్కాలిగా అందులో భాగమే ఇది అనుకుంటా.
శంకరులమాట గుర్తొచ్చింది తల్లీ
తల్లికి మరల వందనం
శర్మ గారికి, పాదాభివందనం.
తొలగించండిరామాయణం యుద్దకాండలో ఇంద్రజిత్తు నికుంబల హోమం చేసి మేఘమండలంలో నుండి అదృశ్యరూపంలో మాయా యుద్ధం చేస్తూ, సంధించే బాణ పరంపర వలన కొన్ని కోట్ల వానరులు నెత్తురోడుతూ ప్రాణాలు పోయి, కాళ్ళు చేతులు తెగి నేల పడిపోయాయి. అప్పుడు రాముడు లక్ష్మణుడితో, లక్ష్మణా! లక్ష్యంకు దొరకక ఇంద్రజిత్తు మేఘాలలో అంతరహితుడై వుండడం వలన ఈ బాణాలను ఓర్చడం తప్ప, ప్రతిఘటించే అవకాశం లేదు కనుక, ఓర్చుకొని స్పృహను పొంది వుండు అని చెప్పగా, ఒళ్లంతా రక్తమయం కాగా, కాసేపటికి వీరిద్దరూ నేల పడిపోయారు. ప్రదోషవేళ మేఘనాథుడు (ఇంద్రజిత్తు) యుద్ధభూమి నుండి వెడలాక, ఇతని శక్తి తెలిసి వెళ్లిపోయిన విభీషణుడు అసలు ఎవరైన ప్రాణాలతో ఉన్నారా? ముఖ్యమైన వాళ్లంతా ఎక్కడున్నారో చూడడానికి కాగడా పట్టుకొని వచ్చి, అక్కడే ఉన్న
ఏ అస్త్రం చేత బందింపబడని వాడైన హనుమతో కల్సి వెతకగా, అందరిలో పెద్దవాడు, బ్రహ్మ యొక్క అంశలో వచ్చిన జాంబవంతుని చూసి, తాతా! కుశలమేనా అని విభీషణుడు అడగగా, నాయనా! ఇంద్రజిత్తు కొట్టినటువంటి బాణాల పరంపరకు నాలో నెత్తురోడిపోయి కనురెప్పలు ఎత్తి చూడలేకపోతున్నాను...ఇంతకు వానరులలో శ్రేష్టుడైన హనుమ కుశలంగా వున్నాడా... అని అడిగాడు జాంబవంతుడు. అంతట విభీషణుడు ఆశ్చర్యంగా అదేమిటి తాతా, నీవు అడగవల్సింది రామలక్ష్మణులు కుశలంగా ఉన్నారా అని...కానీ, నీవు హనుమ కుశలంగా ఉన్నాడా అని అడుగుతున్నావేం...అని అడగగా, రామలక్ష్మణులతో కల్సి వానరులంతా పడిపోయినా నష్టం లేదు. హనుమ ఒక్కడు ఉంటే, మళ్ళీ అందరూ బ్రతుకుతారు, క్షేమంగా ఉంటారు...అందుకే హనుమ గురించి అడిగానని బదులిస్తాడు జాంబవంతుడు. ఇప్పటికీ ఇది చాలు. మిగతా కథ ఇక్కడ అప్రస్తుతం. భక్తి,
జ్ఞాన ప్రచారం చేస్తున్న మీలాంటి వారు, ప్రవచనకారులు, గురువుల వలననే... ఈ కలియుగ మాయా ప్రపంచంలో పడిపోతున్న నాలాంటి పెక్కుమంది తిరిగి లేవగలుగుతున్నాం, క్షేమంగా ఉండగల్గుతున్నాం. ఇది అతిశయోక్తి కాదు, మనస్సు లోలోపల నుండి వచ్చే మాట. కొన్ని కొన్ని సందర్భాల్లో ఇహ పర పరంగా అయోమయస్థితిలో పడినప్పుడు మీ బ్లాగ్ ద్వారా సమాధానం దొరికేది. గాడి తప్పిన నేను మరల సరైన దారిలోకి వచ్చేదానిని. మీరు నాకు గురు సమానులు. అలాంటి మీరు, మీకు చెప్పేటంత...అనే మాటలతో నొప్పించకండి బాబాయ్ గారు.
శంకరులమాట గుర్తు చేసినందుకు మనసార ధన్యవాదాలు.
తల్లీ భారతి
తొలగించండినా చిన్న మాట మిమ్మలి పెద్దగా కదిలించింది. చిన్నమాట కదలిక తీసుకురావడానికేగాని బాధించడానికి కాదని అమ్మకి తెలియనిదా? లోకకోసం అమ్మ అలా అంటుంది, అంతే, అపార్ధాలేం లేవు.
శ్రీ మాత్రేనమః
భారతి గారు, కీర్తనల ద్వారా అక్షరార్చన చేస్తున్న శ్యామలీయం అన్నారు. సంతోషం. క్రియాసిధ్ధి ర్భవతి మహతాం నోపకరణే అన్నట్లుగా ఒక పనిముట్టుగా రామకీర్తనలను వెలువరించటంలో ఈఉపాధి పనిచేస్తున్నది కాని ఇందులో నా ప్రతిభ యేమీ లేదండి. అందుకే ఆయన సంకల్పం మేరకు ఒక రోజున నాలుగైదు రావటమూ కొన్నిరోజుల పాటు ఒకటీ వెలువడకపోవటమూ కూడా జరుగుతూ ఉంటుంది. అంతా ఆయన ఇఛ్ఛమేరకే.
రిప్లయితొలగించండిశ్యామలీయం గారు,
తొలగించండిక్రియాసిధ్ధి ర్భవతి మహతాం నోపకరణే ...
ఇలా భావించడం... ఉత్కృష్ట వినయ సంపత్తి.
మీకు హృదయపూర్వక నమస్సులు.
రామాయ రామభద్రాయ రామచంద్రాయ వేదసే, రఘునాధాయ నాధాయ సీతాయాపతయే నమః. రామ.... శ్రీరామ .. సత్సాంగత్య ప్రాముఖ్యత,మీ స్నేహితుల ద్వారా మీకు లభించిన జ్ఞాన సంపద మరల మీరు మాకు ఇలా తెలపడం.. ధన్యవాదాలు మీకు.. గోవు కధ ,శ్రీరంగనాధుని కరుణాకటాక్షాలు. కధ..అద్భుతమైనవి.. బాగుంది చాలా..కంటిన్యూ చేయండి. .
రిప్లయితొలగించండిమీరు, విశాల, మీ అందరి స్నేహ సహకారాలకు ధన్యవాదాలు రుక్మిణీ జీ!
తొలగించండిఅంత మంచి స్నేహితులు ఉండడం మీ అదృష్టం. అందరూ అలా ఉండరమ్మా. ఒకప్పుడు ఎంతో ఆదరణ... ఏమౌతుందో తెలియదు, సడన్ గా నిరాదరణ. మొదట్లో మనమే లోకమన్నట్లు... క్రమేణా మనమెవ్వరమో అన్నట్లు... వాల్లకేం... బాగానె ఉంటారు... నాలాంటి సెన్సిటీవ్ వాళ్ళు ... ఆ బాధ మీకు తెలియదు amma. బంధాలు బరోసాగా వుండాలి గానీ, బంధాలే బాధలుగా మారితె బ్రతుకు బలహీనమవుతుందమ్మా...
రిప్లయితొలగించండి