అమ్మా! గుర్తుకొచ్చిందీ......

సమయం : ఉదయం 6 గంటలు 

మా అమ్మాయి (అనూష) నుండి ఫోన్ -

శుభోదయమమ్మా! 

శుభోదయం నాన్నా! 

కొన్ని మాటలననంతరం, 'అమ్మా! నీకేదో చెప్పాలని ఫోన్ చేశానమ్మ. కానీ, గుర్తు రావడం లేదు, గుర్తు వచ్చినప్పుడు చేస్తానమ్మా అంటూ ఫోన్ కట్ చేసింది.

సమయం: ఉదయం సుమారుగా 9 గంటలు 

మరల మా అమ్మాయి నుండే ఫోన్ -

చెప్పరా నాన్నా...

అమ్మా! గుర్తుకొచ్చిందీ......

సరే, చెప్పమ్మా...

ఓ కదమ్మా...

కధా? వంట చేస్తున్నాను, పనయ్యాక ఫోన్ చేస్తాను, అప్పుడు చెప్పు...

లేదమ్మా, ఇది జరిగిన కధ, వంట తర్వాత చేయవచ్చు, ముందు వినమ్మా...

తన గొంతులో ఉత్సాహం గమనించి, పని ఆపి, సరే చెప్పు అనక తప్పలేదు నాకు.

అమ్మా! పూర్వం శ్రీ మధ్వాచార్యులవారి కాలంలో జరిగిన సంఘటనటమ్మా... 

ఓర్నీ! అప్పటి సంఘటనా నీవు చెప్పాలనుకుంటున్నదీ?

అబ్బా! మద్యలో మాట్లాడకుండా విను. 

ఆ వాస్తవకధ తన మాటలోనే -

మధ్వాచార్యులవారి కాలంలో 'కనకదాసు' అనే పేరుగల మహాభక్తుడు ఉండేవాడట. ఇతను శూద్రుడు. ఈ కనకదాసు భగవంతున్ని కీర్తిస్తూ అనేక కీర్తనలు పాడుతూ ఉండేవాడు. ఇతనంటే మధ్వాచార్యులవారికి చాలా ఇష్టమట. అందుకే మొదట ఈ కనకదాసుకే తీర్ధప్రసాదాలు ఇచ్చి, తర్వాత తక్కిన బ్రాహ్మనాదులకు ఇచ్చేవారట. ఆ కాలమునందు మధ్వాచార్యులవారి సన్నిధానమునందు శాస్త్రాలను చదివినవారు, వేదములను చదివినవారు, యజ్ఞయాగాదులు, హోమాలు చేయువారు ఉండేవారట. ఈ పండితులయందరికి తమకంటే ముందు తీర్ధప్రసాదాలు కనకదాసుకు మధ్వాచార్యులవారు ఇవ్వడం నచ్చలేదు. వీరికి ఈ పని కోపం కల్గించేది. ఓరోజు, వీరందరూ మధ్వాచార్యులవారిని అడిగారు -

'ఓ మహాత్మా! మీకు తెలియని ధర్మం ఏది గలదు? తాము వర్ణాశ్రమములను ఉద్ధరించుటకు అవతరించినవారు. మీకు తెలియదా, మాలో కొందరు వేదపండితులు, కొందరు షట్చాస్త్రములలో ప్రావీణ్యులు, మరికొందరు అనేక యజ్ఞములు చేసినవారు, మహా నైష్టిక బ్రాహ్మణులు. ఇట్టివారిని కాదని, కనదాసు భక్తుడైనను శూద్రవంశ సంజాతుడగు అతనికి ముందుగా తీర్ధప్రసాదాలు ఇచ్చి, తర్వాత మాకు ఇవ్వడంలో సందేహం కల్గుతుంది, తాము సర్వజ్ఞులు, ఇది సరికాదు కదా' అని అడిగారటమ్మా. అందుకు ఆ గురువుగారు 'కనకాదాసు పరమభక్తుడు, ఎప్పుడు తీర్ధప్రసాదములు దొరుకునా, ప్రసాదము తీసుకొని ఎప్పుడు కీర్తనలు పాడుకుందునా, అని ఆత్రంగా నిరీక్షించువాడు. అందుకే ముందుగా అతనికి ఇస్తున్నాను, సరే, ఈ విషయమై రేపటిదినం మాట్లాడుకుందాం, అని అందరికీ ఒక్కొక్క అరటిపండునిచ్చి ఇది రెండవవాడు చూడని స్థలములో భుజించి, ఆ సంగతి రేపు మరల చెప్పండి' అని ఆజ్ఞాపించిరట. ఆ అరటిపండుని ఒకరు తమ గదిలో, ఇంకొకరు చెట్టు చాటున, మరియొకరు గట్టు చాటున, మరియొకరు నిర్జన ప్రదేశమున, వేరొకరు కంబళితో మూసుకొని తిన్నారటమ్మా. కనకదాసు మాత్రం ఆ దినమంతా అనేక నిర్జన ప్రదేశములు, కొండలు, గుహలలో తిరిగి తిరిగి, ఎచట చూసినను భగవంతుడు లేని స్థలం కన్పించక చరాచర సృష్టిలోనూ, అణువణువులోను, పరమాణువులతో సహ కన్నురెప్పలార్పక శ్రీమన్నారాయణుడు చూచుచున్నట్లు కన్పించడంతో ఆ పండుని తినక, ఆ రోజంతా ఉపవాసముండి మరుసటిరోజు పూజసమయమున ఆ పండుని చేతపట్టుకొని మధ్వాచార్యులవారి దగ్గరికి వెళ్ళెనట. మధ్వాచార్యులవారు ముందుగా పండితులందరినీ 'ఎవ్వరును చూడని స్థలములో పండుని భుజించారా?' అని అడగగా - ఎవ్వరూ చూడనిచోటే భుజించామని, ఎక్కడెక్కడ భుజించారో చెప్పారు ఆ పండితులు. తర్వాత కనకదాసుని అడిగారు, 'ఏమి కనకదాసు! మన ఆచార్యులవారందరూ ఎవరు చూడని స్థలములలో పండ్లు భుజించినారట, నీవేల తినలే'దని అడుగగా -

"మహాత్మా! ఏకాంత ప్రదేశమున, కొండలలో, గుహలలో పగలంతయు, రాత్రి యందు తిరిగితిని. ఎచ్చోట చూసినను భగవంతుడు లేని స్థలం కనిపించలేదు. అణువులో అణుస్వరూపముగాను, విభువులో విభుస్వరూపముగాను పరిపూర్ణుడై నిండియుండుటచే నాకు వేరుస్థలం కనిపించలేదు" అని కనకదాసు చెప్పింది విని, మధ్వాచార్యులవారు, ఆచార్యులారా! 'అణోరణీయాన్మహతో మహీయాన్' అను శ్రుతియు, 'సర్వతః పాణిపాదం తత్సర్వతోక్షి శిరోముఖమ్' అని గీతయు మీరు అనేకమార్లు చదివినారు కదా! మీలో ఈ భావం కల్గిందా? ఇతను శూద్రజాతిలో పుట్టినను అపరోక్షజ్ఞానం కలవాడు. ఇతడు గుణముచే బ్రాహ్మణుడు. అందుకే ఇతనికి ముందుగా తీర్ధప్రసాదములు ఇచ్చుచుంటిని, అని చెప్పగా అందరూ వారి వారి అవివేకమునకు సిగ్గుపడ్డారటమ్మ...

అమ్మా! గుర్తుకొచ్చిందీ......అని అంటూనే చెప్పాలనుకున్నది చెప్పేసి, హమ్మయ్య! ఇక వంట చేసుకో, నాకూ పనుందని తను ఫోన్ పెట్టేసినను మదిలో ఆ కధే కదలాడుతుంది. 

నిజమే -

భగవంతుడు లేని చోటు ఎక్కడ?

సకల సృష్టి, సమస్త చరాచరం అంతయూ ఆ సర్వాంతర్యామియే.

సర్వులయందు, సమస్తము నందు సర్వవ్యాపకుడు.

అంతయూ భగవత్ స్వరూపమే......

ఇక భగవంతుడు లేనిది ఎక్కడ????? 

కలడంబోధి, కలండుగాలి, కలడాకాశంబునన్

కుంభినింకలడగ్నిన్ దిశలం పగళ్ళనిశలన్ ఖద్యోతచంద్రాత్మలన్ 

కలడోంకారమునన్ త్రిమూర్తులత్రిలింగవ్యక్తులందంతటన్ 

కలడీశుండు కలండూ తండ్రీ వెదుకంగానేల ఈయాయెడన్ 

              

నిజమే -

జన్మతః కులం ఏదైతేనేం? 

శూద్రోపి శీలసంపన్నో గుణవాన్ బ్రాహ్మణో భవేత్ (శూద్రజాతి యందు జన్మించినవారైనను, సద్గుణ సంపన్నులై ఉన్నచో వారు బ్రాహ్మణులే)

దీనినే శివుడు పార్వతీదేవికి ఇలా తెలిపెను -

సత్కర్మాభి: శుచిర్దేవి! శుద్ధాత్మా విజితేంద్రియః 

శూద్రోపి ద్విజవత్సేవ్య ఇతి బ్రహ్మానుశాసనమ్ //

ఓ పార్వతీదేవీ! శుద్ధములగు సాత్త్విక కర్మలతో గూడినవాడై, పరిశుద్ధాత్ముడై, జితేంద్రియుడైనవాడు శూద్రకులములో జన్మించినను బ్రాహ్మణునివలె సేవింపదగినవాడు.

బ్రాహ్మణత్వమునకు బ్రహ్మజ్ఞానమే గుర్తు అని మన శాస్త్రాలు, ఉపనిషత్తులు తెలియజెప్తున్నాయి.

న చర్మాణో న రక్తస్య మాంసస్య చ న చాస్థినః 

న జాతి రాత్మనో జాతి ర్వ్యవహార ప్రకల్పితా// (తేజోబిందూపనిషత్)

సర్వభూతస్థమగు ఆత్మకు జాతిభేదము లేదు. మరి చర్మమునకును, రక్తమునకును, మాంసమునకును, అస్థికిని లేదు. జాతి సాధారణ వ్యవహార కల్పితమే.

జన్మనా జాయతే జంతు: సంస్కారా ద్ద్విజ ఉచ్చ్యతే 

వేదపారాయణా ద్విప్రో బ్రహ్మజ్ఞానేన బ్రాహ్మణః //

జన్మముచే  అందరును జంతుసమానులే. సంస్కారముచే ద్విజుడౌను, వేదపారాయణం వలన విప్రత్వము కలుగును. బ్రహ్మజ్ఞానము కలిగినప్పుడు బ్రాహ్మణుడు అగును.

సుఖం దేహస్య శూద్రాణాం ధనం శ్రేష్టం విశాం భవేత్ 

యశో నిత్యం క్షత్రియాణాం విప్రాణాం జ్ఞానమేవ హి //

దేహసౌఖ్యమును మాత్రమే చూసే స్వభావంగల స్థితి శూద్రత్వ మగును. ధనమే గొప్పదని తలంపు గలవాడు వైశ్యత్వస్థితిలో ఉండువాడు. ధనముగాని, ప్రాణంగాని పోయినను, లక్ష్యం చేయక యశస్సును నిలబెట్టువాడు క్షత్రియత్వమునకు వచ్చును. దేహమునుగాని, ధనమునుగాని, కీర్తినిగాని, లక్ష్యమందుంచక బ్రహ్మసాక్షాత్కార జ్ఞానం కొఱకు యత్నంచేయు జీవుడు బ్రాహ్మణత్వస్థితికి వచ్చినవాడు.

ఇక జన్మతః కులం ఏదైతేనేం?????

న జాతి: కారణం తాత! గుణాః కల్యాణకారణమ్ 

వృత్తిస్థ మాపి చండాలం తం దేవా బ్రాహ్మణం విదు: